محی الدین: معرفی 8 کتاب آیت الله حائری شیرازی

خلاصه: نهاد کتابخانه های عمومی همزمان با دومین سالروز رحلت آیت الله حائری شیرازی به معرفی 8 کتاب از آثار ایشان پرداخته است.

مخاطب:محققین

تاریخ:1398/9/29

     با علی علیه السلام در صحرا (شرح دو حکمت نهج البلاغه)

     مولف : محمدصادق (محی‌الدین) حایری‌شیرازی

     ناشر کتاب : نشر معارف

     تعداد صفحات : 306

یک حد از مردن قلب این است که انسان نتواند جلوی شهوت را بگیرد و حد خطرناک‌تر این است که شخص نتواند بفهمد که این شهوت‌رانی بد است. در حقیقت، سُستی اراده نشان‌دهندۀ بیماری و ضعف قلب است؛ اما عجز از فهمِ بد بودن آن، مرگ کامل است.  صفحه 91

       تربیت دینی کودک

       مولف : محمدصادق (محی‌الدین) حایری‌شیرازی

       ناشر کتاب : نشر معارف

       تعداد صفحات : 220

در روایت آمده است که از تولد تا هفت سالگی فرزند را چنان تربیت کنید که انگار با سید و آقا طرف هستید؛...
معنیِ آقاییِ طفل این نیست که چون آقاست، هر کاری هم که برایش مضر است انجام دهد. خیر! کدام سید و آقاست که بخواهد راه اشتباهی برود و بلدچی و راهنما به دلیل آقابودن او، وی را به حال خود بگذارند؟ طبیب به آقا امر و نهی می‌کند و بایدها و نبایدها را مطرح می‌کند؛ اما همة این برنامه‌ها، با رعایت لطف و مرحمت و رعایت احترام و تجلیلِ معنی «سید» انجام می‌شود. آقایی به معنی رهایی نیست.

     تعلّق، محور تحول در انسان

    مولف : محمدصادق (محی‌الدین) حایری‌شیرازی

    ناشر کتاب : نشر معارف

    تعداد صفحات : 132

وقتی انسان نسبت به خدا تخلّف می‌کند، آثار آن خلاف در زندگی‌اش ظاهر می‌شود. به جای آن‌که خودش را محکوم کند که متخلّف بوده است، از خدا گله می‌کند که چرا با من این‌طور کردی؟
انسان با شکایت از خدا، دو کار می‌کند: یک سوء رفتار با خدا دارد و یک حُسن‌ظن و تعلّق به خودش دارد. این دو وقتی در هم ضرب شد، نتیجه‌اش اعتراض به خدا می‌شود... من وقتی به خودم تعلّق دارم، اجازه نمی‌دهم ایرادی به خودم وارد شود. خودم را همیشه مبرّا و منزّه می‌دانم... بنابر این نتیجه غرور و کبر و خوش‌بینی انسان به خودش، به اضافة گناهانی که مرتکب شده است می‌شود بدبینی انسان به خدا.

     تفکر

    مولف : محمدصادق (محی‌الدین) حایری‌شیرازی

    ناشر کتاب : نشر معارف

    تعداد صفحات :96

آیا پیش فرض‌های دینی مانع تفکر آزاد نیست؟
نه، شما این طرف و آن طرف جوی، برای این‌که آب در مسیر درست برود و هرز نرود، لبه‌گذاری می‌کنید. این لبه‌گذاری برای هدرنرفتن است، مانع که سر راه آب نگذاشته‌اید. برای این‌که حرام نشود و هرز نرود، این طرف و آن طرفش هم لبه‌می‌گذاری. بایدها و نبایدهای دین لبه‌گذاری است. لبه‌گذاری برای پیشگیری از تلفات [و هدر‌رفت توان و انرژی و عمر و سرمایه وجودی انسان] است و مانع نیست.

     حکومت جهانی خدا

    مولف : محمدصادق (محی‌الدین) حایری‌شیرازی

    ناشر کتاب : نشر معارف

    تعداد صفحات :152

امام حسین علیه السلام در دعای روز عرفه می‌فرماید: «خدایا تو دل مادرم را مهربان کردی که از من پرستاری کند.»
نمی‌گوید مادرم پرستاری‌ام کرد. مادرش وجود نازنین فاطمۀ زهرا علیها السلام است. اما باز می‌گوید خدا به دل فاطمه علیها السلام انداخت تا با پسرش مهربان باشد. خدایا تو دل پرستاران را به من رئوف کردی!
این عبارت خیلی موحدانه است.

    درس سحر

    مولف : محمدصادق (محی‌الدین) حایری‌شیرازی

    ناشر کتاب : نشر معارف

    تعداد صفحات :152

که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها...
چرا که در ابتدا فقط می‌گوید بگو: لا اله الا الله تا رستگار شوی و انسان خیال می‌کند که منظور گفتن زبانی است و با گفتن آن کار تمام می‌شود، ولی بی‌خبر از آن‌که این گفته‌ای است که در عمل و تا آخر باید به آن ملتزم بود. زیرا وقتی انسان می‌گوید جز خداوند هیچ کس و هیچ چیز نه، پس باید در هر کاری نظر و رضایت او را جویا شود. اینجاست که باید گِرد تمام لذات و خوشی‌های کاذب و پُر جاذبه دنیا را خط کشیده و پشت پا زند، که این خود ناکامی و رنج و داغی عظیم برای نفس است... این غم نفس در نهایت منجر به نشاط و سرور و لذت و ابتهاج روح خواهد شد.

    مربی و تربیت

    مولف : محمدصادق (محی‌الدین) حایری‌شیرازی

    ناشر کتاب : نشر معارف

    تعداد صفحات : 276

نفس به این علت «اعدَی عدو – دشمن‌ترین دشمن» انسان است که «مسئولیت» را «امتیاز» تلقی می‌کند؛ ... در واقع تمام استعدادها و توانمندی‌های انسان  فقط مسئولیت است و بدهکاری. اشتباه خطرناک انسان این است که این بدهی را طلب و توقع تلقی می‌کند؛  می‌گوید: منی که استعداد دارم، برتر از آن کسی هستم که این استعداد را ندارد و چون این‌گونه با مسئله برخورد می‌کند، توقعات و طلبکاریش از جامعه و خدا و هرچه با او در رابطه است بیشتر می‌شود... در حالی‌که باید به عکس باشد؛ یعنی باید بگوید منی که استعدادم بیشتر است و تاب تحمل و بارکشی‌ام بیشتر، باید توقع جامعه از من بیشتر باشد، نه توقع من از جامعه!

    نماز

    مولف : محمدصادق (محی‌الدین) حایری‌شیرازی

    ناشر کتاب : نشر معارف

    تعداد صفحات : 140

چون نماز به انسان معرفت و قُرب می‌دهد، این قُرب باعث می‌شود تا معرفت فرد به قُبح اعمال بد و معرفت او به جلوۀ اعمالِ صالح زیادتر شود و چشم دلش بر باطن اعمال گشوده شود. وقتی معرفت انسان به قُبح سیئه و گناه شدید شد و باطن آن را مشاهده کرد، خود این معرفت انسان را از سیئات باز می‌دارد و انسان می‌رسد به این معنا که چقدر قول خدای تعالی رسا است:
«... ان الصلاه تنهی عن الفحشاء و المنکر (سوره عنکبوت – آیه 45)»
به راستی که نماز از فحشا و منکر باز می‌دارد.